MENHIR DE LA CRULIERE

Het dateert uit het neolithicum en getuigt van de menselijke bewoning van de kustlijn in de prehistorie. Het is piramidaal van vorm en bestaat voornamelijk uit witte kwarts. Hij is ongeveer 2,30 m hoog, 1,15 m dik met een brede basis van ongeveer 2,25 m en weegt meer dan 8 ton.
Volgens een van de legendes werden een dikke 15-jarige jongen en zijn koe, die zich aan de duivel hadden overgegeven, verpletterd onder dit enorme blok, dat door de arm van Satan werd geworpen.

Deze menhir, die getuigt van prehistorische menselijke bewoning in de gemeente Brem-sur-Mer, heeft van de plaatselijke bevolking de bijnaam "La Pierre du Diable" (de Steen van de Duivel) gekregen als verwijzing naar verschillende legendes, waaronder de volgende:

Het verhaal speelt zich af in de 6e eeuw, toen de evangelisatie van de dorpen onverminderd doorging. Om deze taak uit te voeren, waren missionarissen hard aan het werk, waaronder abt Martin de Vertou, die regelmatig predikte aan de kust van de Vendée. In een kluizenaarswoning bij Notre-Dame de Monts zag Abbé Martin in de verte het Ile d'Yeu en vroeg zich af hoe hij het Evangelie aan de bewoners van dit eiland kon gaan verkondigen toen de duivel verscheen.
De duivel stelt Abbé Martin voor om in één nacht een brug te bouwen voor een zeer lage prijs, waarbij hij de eerste ziel die de brug oversteekt betaalt. De abt accepteert, op de enige voorwaarde dat de brug klaar is voordat de haan kraait. Onmiddellijk begon een leger van kabouters en kabouters de brug te bouwen. De sluwe duivel besloot toen om de haan dronken te voeren om zijn team de tijd te geven om de klus af te maken.
De haan dronk die avond veel te veel Brem-wijn en begon zonder zorgen te kraaien. De imps waren verrast en verlieten de plek. Steen regende neer op de hele regio, inclusief het Crulière-gebied.