EGLISE DE SAINT GILLES

De eerste kerk werd gebouwd in de 9e eeuw: waarschijnlijk een versterkte kerk gebouwd door monniken uit Saint-Michel-en-l'Herm. In 1120 wordt Sint-Gillis in een bul van paus Callixtus II genoemd in de lijst van abdijen en priorijen die afhankelijk zijn van St-Gilles-du-Gard. Wie was Sint-Gillis? Een Atheense edelman die naar Gallië kwam nadat hij zijn rijkdom onder de armen had verdeeld. Van deze eerste kerk zijn alleen de fundamenten van de grote noordelijke pilaar die de klokkentoren ondersteunt overgebleven. De kerk werd aan het begin van de 14e eeuw verwoest door de Engelsen en waarschijnlijk iets later door hen herbouwd, vandaar de naam "Kerk van de Engelsen"... Toen kwamen de godsdienstoorlogen. De protestanten verwoestten de kerk en lieten alleen de zijbeuk en de klokkentoren over. In 1613 herbouwden de katholieken van St-Gilles hun kerk. Aan het einde van de Franse Revolutie werd de kerk weer in gebruik genomen en in 1871 gerestaureerd. Ze werd herbouwd in 1883 en gerestaureerd in 1903 en 1977.
De kerk van Saint Gilles heeft
- In de noordelijke zijbeuk bevindt zich een 17e-eeuws gebrandschilderd raam dat een veldslag uitbeeldt tijdens de Franse godsdienstoorlogen in de moerassen van de Vendée. Het werd in 1927 geklasseerd en vervolgens gedeklasseerd.
- De kerk bevat ook een kopie van het schilderij De Maagd en het Konijn van Titiaan, dat te zien is in het Louvre: deze kopie werd in 1900 geschilderd door Charles Atamian (1872-1947) en in april 1936 geschonken door de familie van de schilder.
- Een kruisweg, bestaande uit 14 schilderijen en een fresco in lavasteen, gemaakt in 1979 door de plaatselijke kunstenaar Henry Simon.