Ontdek de mythes en legendes van de streek!
Ga op zoek naar de vele legendes van de streek Pays de la Loire. Op de plaatsen waar deze prachtige fabels zich afspelen lopen mythe en werkelijkheid op een wonderlijke manier door elkaar. Ze spreken tot de verbeelding van groot en klein.
Herbauges, de verzwolgen stad – Loire-Atlantique
Rondom het meer van Grand-Lieu in Pays de Retz hangt een mysterieus tintje. Men beweert dat onder dit enorme wateroppervlak de resten liggen van een verslonden stad, Herbauges genaamd. Omdat in de 6e eeuw de losbandigheid welig tiert, vraagt de bisschop van Nantes aan Saint Martin de Vertou om de bevolking te kerstenen. Maar de bevolking blijft ongevoelig voor het Christendom. De goddelijke toorn laat zich al snel voelen. God verzoekt Sint Martijn om de plek direct te verlaten. Terwijl er zware regens vallen, vlucht de diaken samen met Romain en zijn vrouw, de enigen die gekerstend waren, en verzoekt hen om niet achterom te kijken. Maar de vrouw kan de verleiding niet weerstaan en stopt met rennen. Net op het moment dat ze Herbauges verzwolgen ziet worden door het water, verandert ze in een steen. Men beweert dat als je goed luistert je nog steeds, op 24 december om middernacht, de kerkklokken van de verdwenen stad kan horen luiden vanuit het meer.
De angstaanjagende veerman van La Bohalle – Maine-et-Loire
La Bohalle is een vreedzaam dorpje aan de oevers van de Loire in de buurt van Angers. Het is officieel gesticht door Jean Bohalle die in de 15e eeuw belast was met het innen van de tienden voor koning René. Maar een legende verhaalt van een andere Jean, die Bouhalle heette en aan de geboorte stond van het dorp. Hij was veerman op de Loire, en een schimmig type, net als het water van de rivier. Hij beroofde de reizigers die hij overzette. Op een winterdag krijgt hij een rijke koopman aan boord en halverwege vraagt hij hem te betalen. De koopman reikt hem zijn beurs aan en Jean begint hem te legen. Maar op wonderlijke wijze vult de beurs zich weer op het moment dat al het geld eruit is. De schurk vult zijn boot met alle muntstukken totdat deze kapseist zodat hij in het ijskoude water terechtkomt. Hij roept God aan en belooft hem om voortaan het goede te doen en wordt op wonderlijke wijze gered. De tot inkeer gekomen man sticht een tehuis en een kapel. De huizen die rondom deze plek werden gebouwd vormden de kern van het dorp La Bohalle.
De stoel van de duivel – Mayenne
In het zuidelijkste puntje van de gemeente Aron, aan de rand van de weg die Mayenne met Jublains verbindt, staat een grote granieten steen met een merkwaardige vorm. Hij wordt de Stoel van de Duivel genoemd, omdat die woedend op de steen zou zijn gaan zitten toen de dorpsbewoners hem een loer hadden gedraaid. Destijds werd de weg aangelegd en de arbeiders probeerden die door de meertjes heen te leggen. Steeds werd hun werk echter tenietgedaan door het water. De slimme duivel bood zijn hulp aan in de vorm van een brug. Maar hij eiste daarvoor in de plaats de eerste ziel op die de brug passeerde. De arbeiders gingen akkoord, de brug werd gebouwd, maar ze konden het niet over hun hart verkrijgen om een van hen op te offeren. In plaats daarvan stuurden ze een kat! De duivel rende witheet van woede weg en ging op de beroemde steen zitten. De inhammen in de steen zouden overeenkomen met de afdrukken van zijn klauwen. En inderdaad zien we onderin de stoel een afdruk…
Het Kasteel van Juillé en de Schat van de Tempeliers - Sarthe
Het is niet zo vreemd dat archeologen en geschiedkundigen geïnteresseerd zijn in het Kasteel van Juillé ten noorden van Le Mans. De ruïne van het gebouw kent veel geheimen. Een van de wonderlijkste gaat over de Schat van de Tempeliers, die verborgen zou zijn in een kelder onder de toren van het monument. Men beweert dat er een muur opengaat wanneer de klok twaalf uur slaat op 24 december zodat een glimp te zien is van de rijkdommen. De muur gaat echter direct weer dicht zodat te nieuwsgierige bezoekers er aan hun lot worden overgelaten. Ridder Hubert de Faudoas moest het goud van de Tempel bewaken in de 14e eeuw. Hij verborg de waardevolle buit in de kerker om die uit handen te houden van de hebzuchtige koninklijke elite. Voordat hij op de brandstapel werd gezet, zou hij nog de tijd hebben gehad om de informatie te delen met zijn dochter. Zij wilde echter niet de aandacht trekken van de autoriteiten en verkoos daarom een bescheiden leven boven de buit. Gedurende lange tijd werd het geheim doorgegeven van vader op zoon. Tot op een dag in 1879 Paul Duvallin het geheim openbaar maakte. Hij beweerde het van een van zijn grootouders te hebben gehoord. Het kasteel was al in 16e eeuw afgebroken op last van Hendrik IV. Alleen de beroemde kerker is overgebleven…
Een toren gebouwd door de fee Mélusine – Vendée
In het vestingstadje Vouvant staat een indrukwekkende toren die 45 meter hoog is. Het is het laatste overblijfsel van het Kasteel van Lusignan dat hier in de 13e eeuw stond. De legende gaat dat de toren in een nacht is gebouwd door de fee Mélusine! Deze verstokte bouwster zou veel kastelen, kloosters en forten in het westen van Frankrijk hebben gemaakt. Men zegt dat de vrouw met de slangenstaart ‘s nachts werkte zonder dat iemand het zag. Ze versleepte met onvoorstelbaar gemak enorm veel materiaal. En wanneer iemand haar toevallig eens zag, was haar wraak verschrikkelijk. Vouvant werd zo veroordeeld om, met één steen per jaar, ineen te storten. Dat is de reden waarom niet veel meer te vinden is van de versterkingen rondom het stadje. De Toren van Mélusine is de enige die min of meer compleet is overgebleven. Je kan de toren bezichtigen, een sleutel voor de twee gewelfde zalen kun je huren. Op de top van de toren heb je een schitterend uitzicht op het typische coulissenlandschap van de Vendée en het bos van Mervent-Vouvant, waar volgens sommigen de fee nog steeds verblijft…
